klevo anezo a nevez ! O gwelet a ra zoken o nijal dreist ar C’hoad-Meur hag o vont d’o lochennou e tour bras Lanndi.
Evel oc’h huvreal e lavar neuze goustadik :
— « O ! ya, me a fell d’in gwelet c’hoaz ar c’hleier. »
En noz warlerc’h e welas anezo dre e gousk ; diouaskel skedus o devoa, hag ez eant gant herr dreist ar C’hoad, dreist prajeier Ty-Gwenn.
An deiz a c’houlaouas, ha Yannig a oe mall gantan goulen ouz e vamm :
— « Hizio eo e tizro ar c’hleier, mamm ? »
— « Nan, va c’halonig, warc’hoaz eo ; gwelet a ri anezo mar bezez ken fur ha deac’h. »
— « O ! ya, eme Yann, gwelet a rin anezo ! »
Medesin koz Lanndi a deuas da welet e glanvour yaouank, hag e dal a deuas da veza c’hoaz tenvalloc’h eget d’ar gwechou-all, ar c’hlenved a yea war wasât d’ezan ; ar bugel a yea a gammejou bras warzu ar bed-all ; c’hoaz eun toulladig heuriou hag e teuje an Ankou d’her samma.
An deiz hag an noz a oe fall fall ; ar c’heaz en devoa tersien. Dre e alter ez oa dalc’hmat hano gantan eus ar c’hleier, eus e vignoned, ar c’hleier, a yea da zistrei d’o zour koz hag a zigasche d’ezan ar pare en eur dremen.
An deiz a darzas, eun deiz laouen evel a vez eleiz anezo en nevez-amzer. N’oa ket eur wabren o koc’henna bolz skedus an nenvou. Yannig a yoa torret war e dersien, hag a gouske sioulik en e wele. E valvennou a yoa serret kloz hag a-veac’h ma kleved anezan o tenna e halan.
En eun taol prim, setu hen o sevel, evel pa vije bet dizavet gant resorchou nerzus ; gant e zaou zourn e krogas e dor ar gwele kloz, hag hen da drei a-bez warzu ar prenestr. Eur musc’hoarz dudius a darzas war e vuzellou disliv, hag e lavaras laouen :
— « Ema erru ar c’hleier, mamm, emaint o vont dre aze ! Gwelet a ran anezo ! »
Siouaz ! kerkent e kouezas ar c’horfig maro mik war ar gwele gwenn pedo kleier Lanndi o kana endra c’hellent :
Alleluia ! Alleluia !… An Aotrou Krist, Alleluia ! a zo savet a-douez ar re varo ! Alleluia !…
An elez ive, me zo sur, a ganas laouen an Alleluia pa weljont o breurig o tigouezout e porz alaouret ar Baradoz.
Ar vamm hi hepken a ouele dourek e kichen korf sklaset he mab. Yannig en doa gwelet ar c’hleier, e vignoned, hag a gane brema ganto kel laouen : Alleluia ! Gloar da Jezus-Krist ! Alleluia !
