|
Kar an Ankou a ya endro, |
E keit-se Yann a reas hervez ma oe lavaret d’ezan, ha ne rea morse e dro a vihannoc’h evit kant lur. Digant ar paour evelato, o veza m’oa bet e-unan er stad-se, e kemere nebeutoc’h, a wechou netra.
Gant e vicher nevez e teuas da veza pinvidik bras.
Pa welas en doa dastumet madou a-walc’h evitan hag e vugale, e lavaras ennan e-unan ;
— « Mat e ve d’in brema chom hep kemeret arc'hant ha beza leal va-unan, rak o veza ne ran vad ebet gant va louzou, e laeran o kemeret arc’hant evitan. »
Dem-goude, e teuas an Ankou da welet e filhor, hag o c’havas holl en o eas.
— « Brema, Yann, emezan, e tlefez dont ive eun dro bennak d’am gwelet, n’out ket bet c’hoaz. »
Yann na lavaras ket nan, rak c’hoant en devoa da c’houzout pe seurt doare kear en devoa an Ankou.
Digouezet e ti an Ankou, Yann a oe kaset en eur gambr leun a c’houlou.
— « O ! eme Yann, perak derc’hel beo kement-all a c’houlou, n’ema ket hizio gouel Maria ’r Goulou, mechans ! Da betra ar goulou-ze ? »
— « Ar goulou-ze, eme an Ankou, eo bueziou an dud. »
— « Buez an dud ? eme Yann. Neuze, da vihana, c’houi, ken nebeut, ne rit ket henvel d’an holl, rak me wel ama goulou berr, re hirr, ha krenn draou !… »
— « Selaou ac’hanoun, Yann, hag e vezi difaziet : Ar c’houlaouen hirr eo hini ar c’hrouadur nevez ganet, ar re en-tre, eo bueziou an dud a zo e-kreiz o brud, hag ar re verr eo bueziou ar re a dle mervel dizale. »
— « Ya, komprenet em eus, eme Yann. Daoust ha va hini me a zo aze ive ? »
— « Ya, aze ema-i. Deus war va lerc’h.
— « N’eo ket unan eus ar re verr-ma evelato ? » eme Yann.
— « Setu anezi ! » eme an Ankou o tiskouez da Yann eum pennad berr-berr.
— « N’eo ket hirroc’h evit se ? »
— « Nan, » eme an Ankou.
— « O mat ! neuze, eme Yann, lakit unan eus ar re hirr a zo a hont, aze en he leac’h, an dra-ze a vezo henvel-dra. »
— « Nan, nan, ne c’hellan ket ober traou evel-se, eme an Ankou, rak neuze ne rafen mui henvel d’an holl. »
