Setu eat ebiou d’eomp an deiziou seder, an deiziou tomm ha skedus, ma’z eamp dindan ar gwez bodennek da glask ar freskadurez, en eur zelaou richan dudius al labousedigou o kana hag o iskana penn-da-benn an deiz meuleudiou o C’hrouer.
Great eo an eost, dastumet eo bet er c’hrignol gant bennoz an aotrou Doue; ar frouez all, per, avalou, kistin, rezin, a zo deuet ive d’o mare da zigas sonj d’eomp eus madelez hon Tad a zo en env.
An diskar-amzer o tremen a zigas war hor c’harteriou derveziou krennet, tenvaleat alies gant ar c’houmoul du leun-zour. Deliou glas ar c’hoajou ker koant d’an nevez-amzer a zo deuet da veza melen ; distaga a reont eus ar gwez, hag e kouezont d’an douar, ’lec’h ma vezint dastumet ha lakeat da ober teil.
Tristaat a ra ar bed o welet ar vantel c’hlasvez se o tizec’ha hag ar yenien o tostaat. Pep-hini e leac’h mont d’ar meaziou, pa deu ar pardaez, a jach war-zu e di, a dosta zoken oc’h an tan, evit lenn pe selaou eur marvailh bennak. Evel douget gant ar pez a wel en dro d’ezan, d’ar poent-ma eus ar bloaz, an den a bleg warnan e-unan hag a ra eleiz a zonjou. Pep tra breman a lavar d’ezan : « Mervel a ri… dizale ! Da vuez a dremeno evel ma tremen an deliou… Koueza ri, ha da gorfa deuio da veza preiz ar prenved. »
Hogen, mouez Doue a zav neuze ive evit lavaret d’he zro : « … Sevel a raio ac’hano eun deiz evit mont d’ar vuez pe d’ar maro da viken ! Da bep hini eo brema dibab !… »
An Iliz a zo bet savet gant Jezuz-Krist; lavaret en deus e vije ganti betek deiz diveza ar bed ! A ! kement se a zo eas da gredi pa jomer a-zevri da zonjal enni.
Santout a reer eo bet c’houez Doue oc’h ober d’ezi lakaat goueliou an Holl-Zent hag an Anaon d’ar mare-ma eus ar bloaz ! E hini-all ebet na vijent bet gwelloc’h…
Goueliou kala goanv eo goueliou an tiegeziou kristen.
