— Roudoù ’r c’had re-ze ne ma int ket ;
Roudou louarn ne larann ket. —
Hag he mont da heul er roudaou ;
— Chetu ama eunn tok kouz taou !
Hag hen gwenn-kann gad ar reo ;
Tok Iann Marek, a gredann, eo.
— Ha tok ho tad he-man, Loranz ?
— Tok ma zad ne ma ket, me chans. —
Hag he d’ar c’hoad en-dro ho daou,
Ken defant kavet eur bragou ;
Eur bragou, pelloc’h, kreiz er c’hoad,
Hag hen roget hag out-han goad ;
— He vragou, re-man, hag he dok ! —
Ha Loeiz Pilorsi lamme rog.
(Hag eur vran goz o c’hoagat,
E beg eur weenn, e korn ar c’hoad.)
Ha Loeiz da ioual spontet-tre :
— Ma Doue ! chetu ma ame !
Touez an erc’h e oa Iann Marek,
Hag hen kouet eno war e vek ;
He zaou zorn e pleg ar he benn ;
Ar he zaoulagad he vleo gwenn.
Debret e gouf hag he ziou-vron,
Gad er vleizi, rez he galon ;
Nemed he dal n’en doa damant,
Abalamour d’ar vadiant.
