Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
— 22 —
AZARIAS
Ne houian ket.
Ur blé benak arlerh en noz burhudus-sé,
É oen deit de vout dal, ha, get mem bugalé,
Biùet em es amen, é kér, ar vord er len,
Hemb nitra de hobér, nitra… meit penijen.
MÉALA
Penijen, hui, tad-kouh, hui ker mat ! Perak ta ?
AZARIAS
Rak… Ankouheit em es a laret t’is un dra :
En noz-hont, pe gleùas Hadar — marù a houdé —
En éled, dont e hras de rein d’emb en doéré,
Rak kousket e oemb ni. Mé, ne fautas ket t’ein
Er hredein ; me laré : « Me gredou, pe huélein. »
Me huélas, me gredas, mes adal en dé-sé,
Dal on.
MÉALA
Peurkeh tad-kouh !
AZARIAS
Mes guélet em es Doué
Hag er chonj-sen e zou, me merhig, treu erhoalh
Eit lakat me halon de vout eurus hé goalh.
Lén hoah, mar plij genis.
MÉALA e len.
« O Doué, trugèré d’oh,
Eit er burhudeu kaer e hues groeit. »
AZARIAS
Mat.
