A ! Chetu !…
D’er hroèdur, en ur lakat é zorn arnehon.
Me hroèdur,
Ne zoujes chet, n’ha pou droug erbet de andur.
Tosta.
D’en apostoled.
E guirioné, mar chomet èl men doh,
Ne vou ket léh erbet ér baradouiz eidoh.
En nemb um hroei bihan èl er hroèdurig-ma
Hannéh e vou én nean er hetan anoh ; ia,
Er bihannan e zou amen en ihuélan.
Mont e hrant ol ar en téatr-kreis.
Hañni ne houlen ket più vou en devéhan !
Epad men dint é trezein ag ur léh d’en aral kleuein e hrér :
{{Kreizañ|ER GANNERION
Più é hanneh e za get doustér aben d’oh,
O bugalé ?
Più é hanneh e za, get splandér en é vroh ?
Jésus é.
Er mammeu e saù. Er vugalé e za get hirèh én arben de Jésus : ind er groñn.
A ! nag a vugalé ! Petra e hret ? Pelleit !
Kenteh ma hun guélant é mant étré hun treid.
