Piu é hannéh
E zou hardéh,
Hardéh erhoalh eil men galùein,
Galùein er Blei-Garù hemb krénein ?
Mé.
Té. peurkèh !
Mem bah genein ha ma pedan sant Guénolé
De zichen italon eit men dihuen.
Na pesort chans ! N’emes chet mui meit téh enta
Ha lakat er mor bras itrézomb hun deu ?
Tré ma karein mé é evou er mestr ér hoèd-ma.
Guélet e hremb tuchant, marmous. Én attretan,
Ped Doué. mar plij genis, eit er huéh devéhan.
Sant Guénolé, sant Guénolé,
Dirak er Blei-Garù chetu mé.
Dré er vertu ag er vah glas
En des skontet er sorsér bras.
Plijéet genoh féein eué
Er Blei-Garù, o sant Guénolé.
Guélet e hrér er Sant guen-kann, adrest er hogus Alanik e goèh endro ar é zeuhlin, er Blei-Garù e goéh a drechil. Kleuein e hrér.
Chetu er sant !
Ia, chetu mé.
Ne vou ket mui
Mestr er Blei Garù é koèd Bihui.