enta un affær e sel peb-unan én-hou é hunan, ha ret-é d’emb labourat ni-memb. Chetu er péh e zeli hun occupein épad hur buhé. N’en dé quet erhoalh labourat ur huéh, ret-é labourat perpet, hemb arsàu, a guement ma permet goannedigueah mab-dén.
Consacrein ur momand benac d’é salvedigueah, ha rein ol en amzér aral d’er pligeadurieu, d’en affærieu ag er bed, hum occupein a hobér fortun hag a avance é fameil, e zou lorbereah er bed. Na n’en dehé quet ol en affærieu aral de fin vad, quement-cé ne vehé nitra é comparage er hol ag er salvedigueah. En affærieu aral e hel bout reparet ; mæs a pe vanquér er salvedigueah en er manquér eit birhuiquin ; hag eit manquein er salvedigueah, ne faut meit ur momand.
Veillet ar-n-oh hou ç’hunan é peb amzér, e lar hur Salvér : mar cousquamb ar en affær a hur salvedigueah, ni hun nès ræson de greinein. Jonas e gousqué a pe oé pen-conz ag en turul é mor ; Samson e gousqué a pe oé somprenet guet é anemisèd er Philistinèd ; en dud e gousqué a pe hadas en anemis er fal lezeu én ou farq. El limageu-zé e zisq d’emb penaus é teliamb perpet veillein ha dihoal, rac peb momand ag er vuhé e hel bout en dehuéhan termén eid hur salvedigueah.
Nag é vehoh-hui avancet bras ér santeleah, ne fiet quet ar hou ç’œvreu mad. En hani e grèd bout sonn én é sàu, e lar sant Paul, dihoallehet a gouèh. Sant Pierr e gouéhas rac m’en doé hum laqueit én dangér. Ur sel hemb quin e laquas David de gouéh ér péhèd. Moês Loth, eid ur momand a guriosité, e oé bet punisset guet Doué. Disquamb dré en exampleu-zé pourfitein ag en ol momandeu a hur buhé.
Ne fehér quet laquat rai a sourci de zihoal a p’en dès dangér a vout collet eit jamæs, e lar sant Gregoër. Bihuet enta ér fæçon m’en devou perpet en affær
