Pajenn:Bellec - Guirionéeu ag er Religion.djvu/172

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
168
guirionéeu

eid adorein Doué a sperèd hag é gùirioné ? hag ind e zou ér stad de bourfitein ag er moyandeu e guenig d’emb er religion eid hur secour én affær dangerus ag hur salvedigueah ? hàg ind e zou ér stad de receu sacremant erbet ? ha memb, hàg ean e hellér é cousciance ou receu de zerhel bugalé de vadéein ar er fonce santel ?

Ha penaus en hum aqùittant-ind ag en devérieu principallan a grechéneah, querclous èl ag en obligationeu ag ou stad ? Mar dint tadeu a fameil, ind e zessàu ou bugalé èl lonnèd.

O hui péré en dès quer bihan a hanàuedigueah a Zoué hag ag é barfætioneu infini, poéniet, clasquet er moyandeu d’en hanàouèt gùel ! Ean en dès hun instruget ean-memb ; disquet él livreu mad er péh en dès pliget guet-hou rein d’emb d’hanàouèt. Ha hui péré e zisinour Tad en dud dré hou chongeu distér ha carguet a superstition, studiet ehué el livreu mad ag er religion santel péhani ne zisq nameit gùirionéeu caër ag un Doué ol-buissant, ag é brovidance sourcius de gondui er bed, ag é vadeleah, ag é justice hag ag é visericord é quevér en dud. N’en dès moyand erbet crihuoh na prontoh eit dismantein en tihoeldæt ag en dihouyegueah eid el lecturieu splan, choéget mad, groeit guet dispositioneu santel. Er ré ne houyant quet lein e zeli assistein én instructioneu e hra ou bugulion spirituel pé gobér hum instrugein a costé ; n’ou dès quin moyand ha nitra ne hel ou mirèt ag en devér-cé.

II. Mar dé bras en droug e hra er fal livreu ar spered hag ar galon el lod muihan ag er ré e zou diavis erhoalh eid ou lein, bras-é ehué er fréh hag er pourfit e den ag el livreu mad er ré ou lein guet dispositioneu santel.

Doué hum chervigeas gùéharal ag er moyand-cé eit digueor deulegad idolâtrèd, eid ou zennein ag en di-