Pajenn:Bellec - Guirionéeu ag er Religion.djvu/186

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
182
guirionéeu

III. Hà ret-é d’ein-mé cârein unan n’em hâr quet hag e glasq gobér poén d’ein ? Ya, hemb arvar, obliget-oh de guement-cé. Péh dishavaledigueah e vehé étré ur payan ha hui, e lar Jesus-Chrouist, ma ne gâret meit hou ç’amièd hag hou ç’hobérerion vad ?

N’en dé quet ret d’oh discoein d’un anemis ur garanté a gonfiance, èl d’hou cùellan amièd ; mæs hui e zeli d’er bihannan discoein dehou ur garanté a batiantæt, souffrein é zefauteu, er gùennat dirac er réral, dihoal a hoal-gonz a nehou, guet eun a hobér gueu d’é inour, nac a gredein rai vean er péh e gleuet larèt ar é goust. Hui e zeli hou pout ur gùir garanté aveit-hou, desirein vad dehou, pedein Doué eit-hou, er saludein, monnèt d’er gùélèt mar er goulen, gobér pligeadur ha rantein chervige dehou a pe gavet en tu d’er gobér.

IV. Prest-on d’hobér ol en dra-zé ; mæs pihue e zeli pligein quetan d’en aral ? Mar vennet bout èl gùir grechénion, èl crechénion carantéus, ne sellet quet quen tost. Hou ç’orgueil e lar d’oh é ma d’en aral-é gobér er hetan pas ; mæs, hemb hum sourciein a zevérieu er réral, groeit attàu hou ceré-hui ; ma ne hret quement-cé, douget ma tehé en Eutru Doué a zispris hou pedenneu hag hou sacreficeu. Hag é vehoh prest de guenig hou prov étal en autér, e lar Jesus-Chrouist, ha mar da chonge t’oh penaus hou nessan en dès un dra benac énep t’oh, lausquet azé hou prov, ha quênt monnét pêlloh, quêrhet d’hum gleuèt guet-hou. Hà ret-é, eid ur poënd diavis a inour, hum laquat én dangér a lezel hou ç’inean én ur stad a varhue ?

Mæs me zou ihuelloh é carg eit-hou. Ne vern quet. Ne gonzér quet amen a garg nac a rang ; dirac Doué, n’en d’oh nitra drest hou prér, martezé é oh hoah izeloh eit-hou. Hag open, Jesus-Chrouist n’en dé-ean calz drest-oh ? Neoah, ean hou clasq er hetan. Ne oé-ean