dré ivi doh-emb. Eun en dès en droug-spered ma vehemb eurussoh eit-hou ; en ivius ehué n’en dé coutant nameit a pe huél ur hol pé ur maleur benac é arrihue guet é vredér ; en defaut-cé, ne hel quet a nehou er souffrein ér réral, ha neoah ean en dès ur boén vras doh en difforh én é galon ean-memb. Péhèd cruel e hra tourmant er péhour ! É gùirioné, er vad, er bonheur e arrihue guet é nessan el laca d’hum néhancein, d’hum chagrinein ; ô ivius ! perac en hum zaibrès-té guet er chagrin é huélèt ha nessan éurus ? Bès coutant ag er péh e hès hag ag er péh e vou volanté Doué rein d’id ; lausq er réral é peah, ha ne vâguès chet én da galon er pèhèd miliguêt-cé péhani e vou caus d’id de zannein ha ç’inean.
IV. Prest-caër omb perpet de demal, de hoal-gonz ha de jugein er réral ; mæs hanàuamb péh quen diavis, péh quer fal-é hur jugemanteu ; n’hum hanàuamb quet ni-memb, ha ni e faut t’emb larèt é hanàuamb er réral ; a pe faut d’emb examinein ha dischen én dôn ag hur housciance, a boén é hellamb hanàouèt er fauteu hun nès bet groeit, penaus hun nès bet couéhet én-hai, ha pet gùéh hun nès bet groeit er fal chonge-hont ; penaus enta é credamb-ni jugein chongeu hun nessan, a pe ne houyamb quet petra e bass én dondæt ag é galon ! Ur folleah vras-é clasq jugein ha condannein santimanteu hun nessan péré n’en dint hanàuet nameit guet Doué. Jugein ér fæçon-zé, e lar sant Yehan-Climaq, e zou cass en hardéhtæt beta trôn en Eutru Doué, hag hum guemér doh Jesus-Chrouist péhani e zou é hunan gùir Juge er ré vihue hag er ré varhue. Ni e vou juget èl m’hur bou juget er réral, ha mar hur juge en Eutru Doué hemb truhé èl m’hur bou juget er réral, ni e zou sur a vout condannet.
En dén carantéus e zou mad é quevér en ol, ne hoal-
