Pajenn:Bellec - Guirionéeu ag er Religion.djvu/196

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
192
guirionéeu

ma n’hou cheleu quet, mar dalh hoah doh é fallanté, reit doairé a nebou guet avistèd d’er ré e hel parrat doh en droug ; mar hum daul d’er péhèd dirac en ol, temallet ean dirac en ol, mar cav guet-n-oh é vou mad quement-cé ; mæs ne laret quet guir, mar gùélet ne chervigeou hou conzeu dehou.

II. N’hum vêlet jamæs a zifari nac a bunissein er réral ma ne hoès chet carg d’er gobér. Tad, mam, mæstr, supérior, temalet, menacet, castiet ; hui en béhehé ma n’er groet quet. Gueu e hrér doh er réral a pe vanquér a gastiein er ré fal ; gueu e hrér memb doh er ré fal a pe n’ou funissér quet. Er bunition, emé er Spered-Santel, e vir doh ur hroaidur a gouèh én ihuern. Anfin, gueu e hramb, doh-emb hun hunan ; donnèt e hramb de vout lodêc ér péhèd, a p’el lausquamb dré hur faut hemb punition. Red-é castiein, nepas hemb quin rac m’en dé bet groeit er péhèd, mæs quêntoh eit mirèt a gouéh én-hou ur huéh aral. Red-é mirèt doh en droug péhani e za liès dré ma ne harpér quet doh-t-hou dré ur bunition vad.

N’en dé quet perpet mad castiein dré dauleu na dré rustoni. Nac é pilehoh un dén diavis èl un tam pri, èl ma pilet er gran, ne lamehet quet é ziavistèd nac é valice guet-hou, e lar er Spered-Santel. Red-é gobér doh-t-hou guet doustér, pedein Doué de zouçat en imurieu calet-cé ; Doué é hunan e zou er médecinour ag er galon. N’en dès meit en hani en dès crouéet en inean e hel hi gùellat, emé sant Augustin.

Col hou ç’amzér e vehé ehué clasq difariein dré rustoni ur voès trousus ha chicanerès ; quement-cé vehé clasq mirèt en ahuél a huéhein, e lar er Spered-Santel, ha derhel én é zorn un dornad ivl. Er hoassèd e zeli nezé pourfitein ag en avis e ra sant Paul dehai : « Câret, em’ean, hou priédeu, ha ne gueméret quet er rustoni