En orgueillus e zou amoêd erhoalh eid hum vêlein hag hum seuel, deustou n’en dès nitra a vad én-hou. Petra e hoès-hui a han-oh hou ç’hunan meit misér ha peuranté ? Mab-dén n’en dès a nehou é hunan, e lar en Tadeu ag ur honcil, meit en dalledigueah hag er péhèd. Arlerh er honzeu-zé, èl petra enta é hellet-hui hum sellèt ? Ol er péh e hoès a vad, er yehaid, er squênd vad, er halitéieu inourabl, n’en dint-ind madeu en dès reit t’oh en Eutru Doué ag é vad volanté ? Hou vertuyeu hag hou ç’œvreu mad memb e zou labour é vadeleah. En Eutru Doué péhani, èl m’el lar sant Augustin, é couronnein hou ç’œuvreu mad, ne gouron nameit é zonæzoneu. En distérran œvr mad e hret e za muyoh a Zoué eit ne za er splandér ag en hiaul ; rac er splandér e hellehé, dré ur miracl, liguernein hemb en hiaul, mæs dén ne hel gobér nitra eid er baraouis hemb græce en Eutru Doué.
Gobér anjuli de Zoué é enta hum foënhuein guet er mad e hrér ; ean-é er vamen quetan ag er péh e hoès groeit ; trugairéqueit-ean, hum rejoeisset hui-memb, rac ma hum chervige a han-oh eit cresquein é hloër a zianvæz ; mæs ehué hum humiliet, rac ma hum chervige ag unan quer miserabl èl oh. A pe hret treu caër aveit Doué, n’en dé quet a nehou deléour d’oh, ne hret meit hou tevér. Er péh e hret ne gresq a nitra é eurustèd, a pe n’en dès chet dobér a han-oh.
Ol er péh e zeliamb, arlerh hur bout clasquet pligein dehou, e zou hanàouèt guet humilité penaus n’en d’omb meit serviterion didalvé ; penaus n’hun nès groeit meit er péh e oé ret t’emb gobér ; penaus hun œvreu santellan n’en dint dirac é zeulegad, meit èl ul lién vil ha couciet ; penaus ne véritamb quet memb bout é serviterion : n’hur bou hemb quin er gonsolation-men, ma ne hellamb gobér nitra eid er rantein eurussoh, ni e hellou er gloriflein dré hun humilité.
