A zivout en dud, ne hoès chet ehué ræson erbet d’hum seuel drest hanni. Mar d’oh ihuelloh é carg, mar e hoès réral idan d’oh, ne zeliet quet hum gavouèt gùel aveit-hai. A pe vezé bet volanté Doué, hou mehuel pé hou servitour e vezé bet é commandein d’oh, ha hui doh er chervigein. Nac hou pehé memb vertuyeu caër, ne zeliet quet hum gavouèt gùel eid en dorfæterion. Ne houyet-hui enta penaus ur péhour digampen e hel donnèt de vout ur sant bras ; hag en hani e zispriset a gaus d’é fallanté e vou martezé un dé én nean, ha hui-memb, hag é vehoh er santallan dén e zou ar en doar, hui e hel donnèt, én ur momand, de vout anemis de Zoué ha bout condannet d’er poénieu ag en ihuern. Mar e hoès un dra-benac a vad, e lar sant Paul, hà ne hoès-ean hui bet guet Doué ? Perac é queméret-hui gloër guet-hou ?
Ma ne zeli quet er péh ma omb nac er péh e zou a vad én-amb hul laquat de guemér gloër, er péh e zou ér mæz a han-omb ne zeli quet ehué er gobér. En hani e zou glorius guet é zillad, guet é vràuité, guet é zanné, guet é inour, guet é rang, hum zishanàu hag e ancoéha er péh mé ma. Ul lon brutal, ur jau, laramb-ean, goleit guet un dibr aleuret, hag é vehè ur roué ar nehou, n’en dé attàu meit ur jau. Ur mein taillet fin, laqueit én diaraug ag ur palæs, n’en dé perpet meit ur mein èl er ré e zou én dean ag er veinglé. Er memb tra, un dén gronnet a hloër hag a inourieu, sàuet drest er réral dré é zanné hag é gargueu, n’en dé perpet meit un dén èl er réral, guet un dra benac open martezé, é ma brassoh péhour, hag é ma er ré dispriset guet-hou liès mad gùel eit-hou, hag é vehé jaugeaploh eit-hai er stad hag en danné en dès-ean.
En dud a noblance hag a galité e zeli en devout chonge penaus dirac Doué n’en dint nitra muyoh eid en
