Pajenn:Bellec - Guirionéeu ag er Religion.djvu/208

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
204
guirionéeu


CHAPISTR TRI HA TRI-UIGUÊND.
aveit gobér ur guir bénigen, red é bihuein ér glahar hag én anquin.

I. Ne chervige quet de calz a dra castiein er horv ma n’en dé er spered hag er galon flastret dré er boén. Tristedigueah hur Salvér é huélèt péhedeu er bed, é hlahar bras ér jardrin Olivèd, e zou ul leçon crihue aveid omb. Un Doué péhani e ouil me féhedeu, péhani hum anquin ar stad me inean, e hra d’ein compren ne fehé quet bout rai chagrinet me halon-mé, na men deulegad scùil jamæs dareu erhoalh. Er Sænt ne hrent meit huannadein ar en doar. David, deustou ma oé sur ag é bardon, n’arsàué a hirvoudein ; er chonge penaus en doé collet é Zoué e hré dehou scùillein dé ha noz calz a zareu ; sant Pier n’en doé péhet meit ur huéh, hag ean e ouilas perpet ; ha ni, ni e béh liès, ha ne ouilamb jamæs. Ne vern mèn é on, e laré un ermit, ne huélan meit me féhedeu ; m’hum sel èl unan condannet d’en ihuern, é péhani é huélan hilleih a ineaneu péré n’en dint quet quer cablus èl on ; nezé m’hum daul ar me face doh en doar, me huannad, me ouil dirac me juge.

II. Hà vennein e hret-hui bout pardonnet guet Doué ? Revou perpet hou péhedeu én hou spered ha dirac hou teulegad. Laret hemb arsàu guet ur profæt : ah ! men Doué, petra e mès-mé groeit ? Laret guet S. Augustin : ah ! men Doué ! bràuité perpet couh ha perpet nehué, rai zehuéhat en e mès hou ç’hanàuet, rai zehuéhat en e mès hou câret. Laret guet er mab prodiq : Me zad, péhet e mès énep d’en nean hag énep t’oh, ne véritan quet mui bout galhuet hou croaidur.