Pajenn:Bellec - Guirionéeu ag er Religion.djvu/222

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
218
guirionéeu

achimant er bed. Péguement a vlaïeu ha marcé a gand vlai é souffrehoh-hui abarh en tan-cé, hui péhani ne glasquet meit hou ç’æzemant, hou pligeadur bermen, hemb chongeal gobér pénigen erbet, deustou d’en nombr a béhedeu e hoès bet groeit.

O folleah hemb par ! dougein ér bed-men un tamig poén, ha bout én gorto a zrougueu calet én aral, é léh pénigenneu e hellèr gobér quen æz ér bed-men ! Pe zeliehoh cand péh eur, ha ma vehé groeit qùit d’oh é rantein unan, hà hui e hortehé bet que ne vehé rai zehuéhat en dacor ? Mæs péguement a boénieu e zeliet-hui de justice en Eutru Douè ! Ean hum goutantehé a pe andurehoh un draïg benac dré garanté eit-hou ér vuhé-men ; mar er refuset, ne hoès chet caranté doh-t-hou na doh-oh hou ç’hunan.

Hui hum fi ar er pedenneu e vou groeit aveid oh arlerh hou marhue, ar en œvreu mad péré e verchehet én hou testamant ; mæs surroh-é d’oh hui-memb gobér hou ç’œvreu mad, é impléein revé Doué hou tanné quênt er marhue, eid ou lausquein étré deourn er réral d’hobér œvreu mad arlerh hou marhue.

Perac lausquein guet er réral er péh hou sel hui-memb quen tost ? Er péh n’hou pou quet groeit hui-memb épad hou puhé, hou ç’hériterion n’er groeint quet ar hou lerh, pé n’er groeint quet mad. Ur huéh ma vehet oueit d’hou hent ag er bed-men, ne vou quet mui calz a chonge a han-oh nac ag er péh hou pou laret. Ha hui e grèd penaus er réral en devou mui a sourci ag hou ç’inean aveit n’hou pou-hui bet. Er bénigen hag en œvreu mad hou ç’héliou betag en éternité. En œvreu santel-zé hun doug surroh d’er baraouis a p’en dant én hur raug, eit p’ou lausquamb ar hul lerh. Hui e glasq moyandeu eit bout diboéniet ér purgatoér ; mæs gùel e vehé d’oh hoah quemér sourci eit dihoal