gouéh perpet ér péhèd marhuel. — 2° Aveit quement-cé me leinou liès er chapistr-men. — 3° Ha me guemêrou guet me zad spirituel, er moyandeu jaugeabl, eit me secour de bêllat doh er maleur-zé. — O men Doué ! guet-n-oh hui é hortan er secourieu a béré e mès dobér eid hum govertissein a zevri. Hou péet truhé doh-ein : salvet-mé.
Jesus-Chrouist e zou é gùirioné ér sacremant ag en Autér ; Jesus-Chrouist hum sacrefi ar en autér ; Jesus-Chrouist hum ra d’emb inou revé m’en dé Doué ha dén.
I. Jesus-Chrouist e zou é gùirioné ér sacremant ag en Autér. Ni e zeli er hredein, en adorein hag en trugairécat ; 1° Pihue e gredehemb-ni ma ne gredamb quet conzeu Doué ? Hama, Jesus-Chrouist en dès laret é conz ag er sacremant ag en Autér : « En dra-men e zou me Horv, péhani e vou laqueit d’er marhue aveid oh. Er halice-men e zou men Goaid, péhani e vou scùillet aveid oh. » A dra-sur n’en dé quet er squæd nac ur seblant ag é Gorv e zou bet laqueit d’er marhue eid omb, mæs é Gorv naturel ean-memb ; n’en dé quet er squæd nac ur seblant ag é Hoaid e zou bet scùillet aveid omb, mæs é Hoaid gùir ha pur. Èl-cé enta n’en dé quet er squæd nac er seblant ag é Gorv nag ag é Hoaid e zou ér sacremant ag en Autér, mæs é Gorv hag é Hoaid naturel. Credamb er huirioné-cé, rac Doué, péhani ne hel quet trompein, en dès-ean laret. « Ne mès chet dobér a destoni men deulegad eit me lacat de gredein è ma Jesus-Chrouist gùir Doué ha
