Pajenn:Bellec - Guirionéeu ag er Religion.djvu/279

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
275
ag er religion.

zonnèt hoah ar en doar, ha ma accordehé dehou en amzér hag er moyandeu e ra d’ein-mé dré é vadeleah hemb quin, eit digol en amzér passet ha gounit er baraouis, petra e hrehé er peur queih dannet-cé ? Ah ! er péh e hrehé, me zeli er gobér mé-memb hag a hinihue. — O men Doué ! goarantet-mé doh en ihuern.


CHAPISTR EIH HA PUAR-UIGUÊND.
ag en hirdæt a boénieü en ihuern.

Doué ne bunis jamæs er péhèd ér vuhé-men revé é justice, rac er vuhé-men e zou en amzér ag é visericord. Ean er punis ér bed aral guet en ol rustoni, rac en amzér ag é justice-é. Ean e andur bermen torfæteu en dud guet patiantæt, e lar Tertulian, rac m’en dès en éternité abéh eid ou funissein. Ma recompance én nean, ean e recompance èl un Doué. Bonheur er Sænt e zou hemb som ; maleur er ré dannet e zou ehué er memb tra : ou foénieu e zou hemb som, rac ma veint hemb achimant, hemb consolation, hemb soulagemant.

I. Poénieu en ihuern e vou hemb achimant, rac en éternité n’en devou fin erbet. Ol er péh e dremeinou a nehi n’hi bihannei a nitra ; arlerh cand ha cand mil vlai, hi e vou hoah abéh ; hi e gommance perpet ha n’achihue jamæs. Lamet ag en éternité quel liès a gand vlai èl e zou a zilen ér foresteu, a grannen sabl ar vorden er mor, a beudren ar en doar, goudé un hirdæt quen eahus, hui hum gavou hoah ér hommancemant ag en éternité. Bout e zou open puemb mil vlai ma souffr Caïn én ihuern, ha n’en dé quet avancettoh én éternité eid en dé quetan.

Lacamb é vehé ur roh quer bras é hunan èl en doar abéh, ha ma tehé peb cand vlai un eine de lemel ur