Pajenn:Bellec - Guirionéeu ag er Religion.djvu/283

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
279
ag er religion.

Ni e hel hanhuein ol er péh n’en dé quet er baraouis ; ni e hel larèt un dra-benac ag er péh e zou inou ; mæs ol er péh e laramb e zou èl pe ne larehemb nitra. N’en dès nitra én nean ag er péh e huélér ér vro-men. N’en dès inou na nan, na séhèd, na yeinnion, na tuêmdér, na trebil, na clinhuèd, na fatig, nac anné. Er pligeadurieu, en inourieu e zou inou, er gloër hag en danné e huélér inou e zou calz dishaval doh er péh e huélér ar en doar.

Er baraouis e zou quement drest spered mab-dén, ma n’en dès sant Paul, de béhani Jesus-Chrouist en doé discoeit ur splandérennig a nehou, guellet larèt t’emb nameit, penaus jamæs lagad n’en dès gùélet, biscoah scoharn cleuet na spered mab-dén comprenet er péh en dès apprestet en Eutru Doué d’er ré er hâr. Hur horveu e vou inou splannoh eid en hiaul. Dilouyet ag er misérieu hag ag er souffranceu ag er vuhé-men, n’helleint mui na souffrein, na couhat, na merhuel. Ind e vou caër, læn a yehaid, scan èl en ahuél. Ind e vou carguet, goalhet a bligeadurieu quer pur ha quer santel, ma ne hel quet spered mab-dén comprenein nitra haval doh-t-hai ér bed-men.

Mæs brassan bonheur en inean ér baraouis e vou gùélèt hag hi devout Doué. Er bonheur-cé,ha ne badehé nameit ur momand, e zou quement drest mériteu mab-dén, ma vehé ur bresomption aveit-hou, quenevé promesseu Jesus-Chrouist, chongeal er méritein, nac en en devehé anduret tourmanteu er Vartirèd. Bout én nean ha gùélèt Doué inou ur hard-ær hemb quin, e zou brassoh bonheur eit bihuein én ol ranteleaheu ag en doar cand vlai doh-tu. Petra e vou enta gùélèt ha bieuein Doué eit jamæs ! Én nean, er gloër, er pligeadurieu, er yehaid, ol er péh e hel rantein eurus e zou hemb fin. Inou er galonezou perpet coutant,