enta monnèt d’en nean, ne véritet quet memb doug en hanhue a grechén ; hui e vihue èl pe ne gredehoh quet ; rac hàg ean e hellér larèt penaus é credet é hès ur baraouis, a pe ne labouret quet aveid er méritein ? Hà credet e vehé ag un dén en en devehé un trezol én é zoar, a pe ne ven quet quemér er boén d’hobér hemb quin toullein eid er havouèt ? A pe vehoh assuret penaus ur roué puissant e binhuiqua er ré e ya de chom ar é zoar, hui e gùittehé rah eit monnèt de chom d’inou ; chetu er péh e hrehoh eit monnèt d’hum binhuiquat d’ur ranteleah é péhani n’hou pehé d’er muihan rah nameit uiguênd pé tregond vlai de vihuein, épad ne hret nitra eit goarantein hou léh eit birhuiquin én nean. É gùirioné, hà hui e hoès fé ? Ur merche ma crèd ur hrechén é hès ur baraouis hag é ma én gorto a monnèt d’inou, e zou a pe zispris en treu ag en doar hag ol er péh e bass ér bed, e lar sant Gregoèr. Petra e chervige credein é hès ur baraouis, ma ne hrér nitra eid er gounit, ha mar groér ol er péh e faut aveid er hol ?
1° Peb mitin me larou doh-ein me hunan, én ur guemér men dillad : chetu un deuéh e ra en Eutru Doué d’ein eit labourat de véritein el léh en dès merchet t’ein ér baraouis ; me zeli accomplissein ol men devérieu, ha téhein é raug er péhèd. — 2° Me sellou en nean èl mem bro, trema péhani é telian tennein a me ol nerh. — Men Doué, secouret-mé dré hou cræce, acelfin ma vihuein quer santel ém ferhindèd bèr ar en doar, m’em bou er bonheur un dé de vout eurus guet-n-oh ér joéieu ag er baraouis.
