Deustou péh quer parfæt-é en Ælèd, Doué en dès gourheménet dehai quemér sourci ag hun inean, quer câret èl mei nehi guet-hou, ha n’en dès chet hanni hemb n’en dès ur prince ag en nean doh hi goarn.
En diaui, eit tantein hur Salvér, e gueniguas dehou ol er ranteleaheu ag er bed ; er péh e zisco penaus é ma quer jalous a vrauité hag a bris un inean, ma rehé, a pe vehé én é bouvoër, en ol ranteleaheu ag er bed eid en dout un inean hemb quin. N’en dé un dra méhus, e lar un Tad santel ag en llis, ma hrehemb-ni bihannoh a istim ag hun inean eit ne hra en diaul ?
Hun inean e zou ag ur bris quer bras, ma n’en dès chet un Doué ol-buissant credet gobér rai é tégass é Vab ar en doar eid hi salvein. Ha ne vezé bet meit un dén ar en doar, é inean, e lar sant Yehan Chrysostôm, e zou quer précius, m’en devehé un Doué hum hroeit dén hemb arvar erbet eit rein é vuhè eit-hi. Hag é vehé inean en distérran ag en dud vehé, hé Hrouéour en dès doh-t-hi ur garanté vras. Mar en dès en inean-cé dougeance Doué, ha ma hoarn é lezen santel én hé halon, en Eutru Doué e zistrugehé quêntoh en doar hag en nean eid hi lezel d’hum gol, rac m’en dint rah bihan tra comparaget doh un inean.
En nean n’en dès coustet de Zoué meit ur gonz ; mæs hun inean en dès coustet de Zoué é Vab ; coustet hi dès de Vab Doué é hoaid hag é vuhé ; tallein e hra enta, laret-vehé, quement èl en Eutru Doué ean-memb, a p’en dé gùir é tall quement èl m’hi dès coustet. O corv ! e lar sant Bernard, péh un inour aveid oh logein un inean, bihuein un trezol quer caër ! Rantet dehi en ol inour e zeliet.
A p’hou pehé bet chairret, én ur præst, goaid hur Salvér, a pe varhué ar er groéz, na perhuéhet, na guet brasset respet en hou pehé-hui goarnet mad er
