ha clasq é hloër ; bout anquinet doh er gùélèt é vout offancet. Hà bras-é en nombr ag er ré zou gredus hag intampius é clasq gloër en Eutru Doué ? En dud e zou nitra étal er péh m’en dé Doué, ha d’en dud-é é clasquér muihan pligein.
N’en dès meit volanté en Eutru Doué hag e zou mad, ha ne hrér nitra aveit-hou. A pe gonzér énep d’inour hou fameil, ne hellet quet cuhein hou trespet. Mæs a pe gonzér énep d’inour en Eutru Doué, énep d’er religion, n’en d’oh quet calz é poèn, ne laret guir. A pe hrér poén d’unan ag hou ç’amièd, ne hellet quet mirèt ag hum anquinein. Hui e huèl Doué offancet én hou fameil, hui er gùél offancet ér hompagnoneaheu, hui er gùél offancet a bep tu ; hag é léh bout anquinet, hui e scrign hag e hoarh ar guement-cé.
Hag ean e hrér un torfæt benac énep d’er prince, quentéh en dud é carg e hra punissein en dorfæterion. Hag ean e hrér torfæteu énep de Zoué, blasfêmeu, péhedeu énep d’er justice, énep d’en honestis, énep d’er vélean, énep d’er religion. hanni ne hra cas. O men Doué ! e laré David, hanni n’hum sàu enta guet-n-ein eit dihuen hou ç’inour hag hou cloër énep d’er ré fal.
II. Perac é hès quer bihan a garanté doh en Eutru Doué ? Rac ne gârér nameit er bed ; ne gârér nameit en treu ag er bed ; ne gâramb nameit omb hun hunan.
1° Cârein e hrér er bed, ha vennein e hrér bout câret guet-hou ; vennein e hrér gobér èl d’hou ha pligein dehou ; eun e vé a zisplige dehou hag a vout goapeit guet-hou ; ne vér quet calz é poén a zisplige de Zoué ; cârein èl-cé er bed n’en dé quet cârein Doué, mæs bout é anemis.
2° Ne gârér nameit en treu ag er bed, en danné, en inourieu, deverranceu ha folleaheu er bed. Hui e lar é
