hent e gredér sur n’en dé quet perpet mad. Bout e zou, e lar er Spered-Santel, un hent hag e ziscoa bout dret hag e den d’er marhue ; dré en hent-cé é quêrhér a pe ne vennér quet sentein doh aviseu er ré e zou carguet a han-omb. Er scrupulus e zeli enta dihoal mad a cheleuèt é chonge. A zivout er péh e sel salvedigueah é inean, hêliet aviseu fur é govézour, péhani en dès sclærdér guet Doué eid el lacat én hent mad ; adoréèt jugemanteu Doué, pedéèt guet confiance Jesus-Chrouist, péhani e ven gronce é salvedigueah, ha groéèt perhuéh mad er péh e larér dehou.
Sel-mui a boén hag a dantationeu en dès ur scrupulus, sel-mui a vérit en dès dirac Doué. Èl-cé é é tégass en Eutru Doué mar-a-inean de vout pur ér vuhé-men. Sel-mui ma hum gav er gueah inean-zé disprisabl, sel-mui é vérit ma quemérou Doué truhé doh-t-hi, ha sel-bihannoh é teli hum ziscouragein.
1° Ér scrupuleu e zei d’ein ag un dougeance rai vras, me laquei me honfiance é Doué. — 2° Eit ne vein quet scrupulus dré zihouyedigueah, me studiou erhat men devérieu. — 3° É peb-tra, m’hum lausquou de vout conduyet dré ur hovézour abil hag aviset mad. — Men Doué, n’em lausquet quet d’aheurtein ém chonge ha de glasq ma vou groeit t’ein revé me hreden.
I. Ur moyand caër eid inourein Doué, eid en devout é hræce hag hum salvein, e zou bout devot d’er Huérhiès santel. Hi-é, arlerh hé mab Jesus, e zeliamb
