Câret enta er sant bras-cé, inouret-ean dré un devotion gredus. Pedet-ean de vout hou patrom, hou tad, er goarnour ag hou purtæt hag a hou ç’innoçance ; hui hou poa guet-hou hilleih a secourieu. Goulennet guet-hou dré er garanté en dès bet aveit Jesus-Chrouist, ha dré er sourci en dès bet a nehou a pe oé croaidur, m’en devou ehué sourci ag hou youankis én dangérieu ag hou salvedigueah ; pedet-ean de houlen aveid oh ur garanté tinér aveid hou Salvér hag er bonheur de vihuein perpet én é hræce hag én é garanté.
Pedet-ean drest peb-tra aveid er momand dangerus ag er marhue, é houlen guet-hou bamdé er græce de zerhel mad doh Doué bet er marhue. Ean en dès bet er bonheur de verhuel étré divréh Jesus ha Mari. O na doucet ! na préciusset ! na santellet ur marhue ! Pedet-ean a galon d’en devout aveid oh er græce de verhuel èl-cé é peah en Eutru Doué, é chongeal ér honzeu-men læn a gonsolation e laré santès Therès : ne mès jamæs goulennet nitra guet Doué, dré intercession sant Jojeb, drest peb-tra en dé bras ag é houil, hemb ne mès-ean bet quentéh.
Doué e ra de bep-unan a han-amb un sel eid hur goarn. Er speredeu caër-cé, péré e zou crouéet eid en adorein én nean, hum garg a guemér sourci a han-amb ar en doar. O madeleah un Doué ! péhani e zégass ur prince ag é balæs eit goarn ha derhel-mad de vab-dén !
Ne gavé quet guet-hou en en doé groeit treu erhoalh aveid omb é tégass é Vab, é rein d’emb er Spered-Santel, é hratat t’emb er baraouis ; ean e ven hoah,
