chén cleuèt hé mab é laret dehi ur huirioné quer poénius.
Er vam-men e lausq enta hé hroaidur él léh m’hi dès cleuet conzeu glaharus bras aveit hi, hag hum stleige betag hé frièd, é ouilein a bouis hé fèn. Hé dén, souéhet d’hé foén, e glasq hi honsolein, rac ind ou doé ur garanté vras en eil eid éguilé ; mæs hi, ne hel larèt ur guir hemb quin, rai vras-oé hé droug-calon. Ah ! men goas a garante ! e laré-hi neoah, me frièd ! ... Hou pautr, hag hi e vagan étré é zivréh. Clasq e hrér secour dehi én un taul, ha quentéh ma tas én dro, hi e lar dehou ol er péh hi dès cleuet guet hé mab. En tad e chom èl scoeit, hag e lar : me moès a garanté, é mèn é ma me fautr. Deit guet-n-ein, emé-hi, é ma doh hou cortoz. Ind e zas ou deu él léh ma oé ou hroaidur ; èl ma arrihuezant inou, en tad e chom dret én é sàu, hag e lar, en dar én é zeulegad :
« O me mab ! na calettet-é aveid on-mé, hou tad, donnèt dirac oh de larèt é on cablus. Ya, m’ami, cablus-on ; hou mam e za a larèt rah d’ein. Mæs ne laret quet ne mès chet ur fé bihue ér sôl a me halon ; chommet-é me hreden pur. Un tamig dougeance ag en dud en dès mirèt doh-ein a vihuein revé er gùirionéeu santel e gredan. Allas ! ne chongen quet é hren goal scùir d’oh, me hroaidur ; mæs, ô me mab, el leçon e ret t’ein hinihue e zou rai grihue eit ma hellehen bihuein pêlloh é goal stad. Hui em laq én hent mad, hui em dégass de vout crechén èl aben. Laqueit e hoès sclærdér ém spered ; rein e ret d’em halon nerh ha courage. Deit, boquet-t’ein ; damb de gavouèt hou covézour, ean e vou ehué me hani. Hui e larou dehou é oh bet goan erhoalh eid héli goal scùir hou tad, ha mé, me larou dehou é on bet fal ha scandalus é quevér me mab...» Quentéh é hant ou deu de gavouèt ur bélèg, covessat e hrant ou ol béhedeu, ha bihuet ou dès bet, é héli betag en achimant ag ou buhé, er pratiqueu santel ag er religion hag é tostat liès d’er sacremanteu.
Tadeu ha mameu, comprenet erhat, é ma er scùirieu e ret d’hou pugalé er mæstr gùellan aveit-hai. Ha hui, bugalé, disquet bout crihue erhoalh eid héli er mad e huélet hag eit téhein é raug en droug e ziscouéhent t’oh.