1° Er péhèd marhuel e zou un diaboeissance hag ur revolt énep de Zoué. Doué e gommand, èl Mæstr quetan, de guement tra-zou ol. Ean e gommand d’er stirèd, d’en ahuél, d’en tampest, hag ind e aboeis ; ean e gommand d’el lonnèd péré, dré volanté Doué, e zou idan pouvoër mab-dén, hag ind e aboeis ; ean e gommand d’en Ælèd, hag ind e aboeis guet respet ha dougeance d’é volanté adorabl. N’en dès meit mab-dén hag hum sàu énep de Zoué. En Eutru Doué e gommand dehou er hârein hag er chervigein, pêllat doh er péhèd, ha mab-dén e lar : nepas, ne sentein quet, n’aboeissein quet.
2° Ean hum sàu énep dehou guet hardéhtæt ha guet fallanté. Mèn é ma er soudard hag e gredehé anjulial é roué én é zeulegad ? Mæs mab-dén en dès calz bihannoh a respet eid é Zoué ; ean en offance é creis é face ha dirac é zeulegad. Doué en doug hag en dalh étré é zivréh ; ean e hel en distrugein hag er hol é peb momand : ne vern quet, mab-dén en dès en hardéhtæt d’hum sehuel énep dehou.
Un dén péhani e vehé dalhet drest un toul dôn, hàg ean e vehé hardéh erhoalh eid anjulial en hani en devehé èl-cé é vuhé étré é zeourn ? Hui-memb-é en hani e zisco quement a hardéhtæt. Doué hou talh dré un neden a vuhé drest ur bassefos a dan. Ean e hel hou turul inou é peb momand. Brasset-é enta hou folleah bout hardéh erhoalh eid en disprisein ! Ah ! mar vennet péhein, clasquet d’er bihannan ul léh é péhani Doué n’hellou quet hou cùélèt nag hou punissein. Mæs é mèn é cavehet-hui ul léh é péhani ne splan quet é vajesté hag é hloër ?
3° Doh en offancein, hui hum rant cablus ag en dishanàuedigueah vrassan. Doué en dès reit er vuhé d’oh ; ean en dès reit hou ç’inean d’oh, hou spered, hou liberté ;
