Pajenn:Bellec - Guirionéeu ag er Religion.djvu/66

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
62
guirionéeu

1° Quement péhèd e zou e offance Doué, e zou énep d’é volanté, dihuennet dré é lézen hag e vless é santeleah : er péhèd e zou enta èl un droug hum guemér doh en Eutru Doué. Mæs en distérran droug énep d’en Eutru Doué e zou brassoh eid en ol drougueu ag er bed. En distérran péhèd en dès anquinet Jesus-Chrouist, hag en dès-ean laqueit de scùil dareu. Hà ni e zeli sellèt èl un nitra er péh en dès anquinet un Doué ? Ma ne garehemb quet gobér poén na chagrin d’un ami, perac é omb-ni maleurus erhoalh eid anquinein quel liès un Doué péhani hur hâr guet muyoh a dinérdæt eit ne hel ol hun amièd er gobér ?

Ni e gomprenehé petra-é ur péhèd véniel a p’hur behé santimanteu er sænt. Oh ! nag eurusset en hum gavant-ind én nean, é mant ér mæz ag en dangér a offancein en Eutru Doué hag assuret mad-ind penaus n’en offanceint mui jamæs ! Ind e hanàu quer reih en anjuli e hra er péhèd de Zoué, ma vehé gùel guet-hai souffrein en tourmanteu ag en ihuern, eid hum rantein cablus, pe vehé possibl, ag ur péhèd véniel hemb quin.

Pet cùéh, eit hrein d’emb de zougein, en en dès en Eutru Doué ean-memb punisset bras fauteu péré e seliamb èl distér ? Moès Loth, eid ur sèl a guriosité, e gouéh marhue-mig ar en dachen. Moïs, ami en Eutru Doué, eid un tamig manq a gonfiance, e oé bet forbannet ag er vro caër a Ganaan grateit d’é dadeu. Er ranteleah a Judé e oé bet dismantet dré ur vocen cruel péhani, é tri dé, e lahas dêc mil dén ha tri-uiguènd, a gaus d’ur péhèd a vanité en doé groeit er Roué David. Oza e oé bet scoeit dré er marhue eid en dout douguet é zorn ar en Arh santel. Ezéchias, er roué santel-zé, e oé bet punisset guet Doué, beten drivèd rumad tud ar é lerh, eid un tamig rai a joé e