Pajenn:Bellec - Guirionéeu ag er Religion.djvu/67

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
63
ag er religion.

gueméras é quevér en ambassaderion estran. Deu groaidur ha deu-uiguènd e oé bet tâguet dré oursèd eid ou devout groeit goab ag er prophèt Elizé. Un dén a Israél e oé bet condannet d’er marhue a berh en Eutru Doué, eid en devout chairret un nebedig coêd un dé ag er Sabbath. Er roué Ozias e zou bet punisset guet Doué eid en dout laqueit é zorn ar en ansançoér, hemb ne oé deliet dehou.

Mæs ér vuhé aral, er boén e souffrér ér purgatoër eid er péhèd véniel e zou hilleih brassoh eid en ol drougueu ag er bed-men dastumet d’un dro. Er fauteu péré e ziscoa bout distér e zou enta un droug bras a gaus d’en offance e hrant de Zoué, a p’ou funiss guet quement a rustoni.

2° Er fauteu-zé e zou hoah un droug bras a gaus d’er gueu e hrant doh-omb ni-memb. Gùir-é penaus er péhèd véniel n’hun disparti quet doh Doué, mæs ean e hra displigeadur dehou hag e yeinna é garanté dohomb. Ne hra quet d’emb col er græce péhani hur santefi, mæs ean e dihoella hé luh ; ean e zismant hag e rant de nitra er secourieu e venné Doué rein d’emb eit canderhel. Er péhèd véniel ne chair quet doh-omb dor er baraouis, mæs ean hur pélla doh-t-hou. Er péhèd véniel é hunan ne gass quet d’en ihuern, mæs e brepar hag e den a nebedigueu er ré er groa d’en dannation éternel ; ean hun tosta d’er bassefos, hag a pe vér ar er vorden a nehou, petra e faut, allas ! eit couéhel abarh ? Ne ra quet er marhue d’en inean aben, haval-é doh ur hlinhuèd hir péhani e hra d’er hlaq stleigeal ha tennein a nebedigueu trema er marhue. Oh ! pe chongehemb erhat ér gùirionèeu-zé, nag a sourci e guemérehemb-ni eit pêllat doh en distérran faut. Laramb-ean eit consolation er ré e glasq Doué a zevri, penaus er ré just memb n’en dint quet én abri