t’oh en hou cortei nag un dé nag un ær. Ean e lar quêntoh en hou calhuou ag er bed a pe chongehoh er bihannan. Martezé arhoah é vehet é buhé, mæs martezé ehué ne vehet quet. Na dallet oh-hui é lacat hou salvedigueab ar ur marcé ! A pe vehoh sur a vout é buhé arhoah, hà hui e vou sur a bourfitein ag er græceu nerhus en devehé hoah en Eutru Doué de guenig d’oh ? hui péhani en dès taulet idan hou treid, beta bermen, moyandeu quer caër d’hum salvein.
Hâ me hellehé chongeal, hemb creinein, én dangér quer bras m’hum daulan, a pe lacan perpet termein d’hum gonvertissein ? Hinihue enta é changean a vuhé ; me yei, quetan ma hellein, de gavouèt me zad spirituel, me héliou é aviseu eit rantein er madeu goal gueméret, eit torrein me haranté doh er péhèd, eit feahein men goal inclinationeu, péré em doug attàu d’er péhèd milliguet. Men Doué, hastet bean d’em secour ma hum zistaguein doh er fallanté é péhani é vihuan.
Requis-é bet de Jesus-Chrouist souffrein eit disquein d’emb petra-é Doué, petra-é mab-dén ha petra-é er péhèd. Quenavé poénieu Jesus-Cbrouist, jamæs n’hur behé bet hanaouèt santeleah en Eutru Doué, brastèd na peuranté mab-dén, nac ehué er péhèd. Ret-é bet enta d’hur Salvér souffrein. Hà petra en dès-ean anduret ? Ol er péh e hellé andur én é Inean hag én é Gorv.
