e feutas én ær ag é varhue, hàg hi e hel pad é cleuèt rebreicheu quen tinér ? Hà ni e gassou en dishanàuedigueah beta renehuéein souffranceu un Doué péhani e varhue eid omb ? Ah ! rezei er gùél ag é zareu hag a é hoaid d’arrest er mor a hur péhedeu, ha de lacat énamb ur garanté quer berhuidant, ma hellehemb larèt guet sant Paul, penaus ne vennamb mui bihuein nameit eid en hani e zou marhuet eid omb. Ya, a greis calon, ô Jesus ! en hum gonvertissan d’oh. Chetu-mé, pardonnet-mé ; hui e zou deit de glasq er béherion, en avad fariet ; me zou, allas ! brassoh péhour ha pélloh eid hanni doh en hent mad ; n’en dé meit eit me halon miserabl é laran d’hou misericord : sellet guet truhé doh-ein, hou pet chonge penaus é ma eid on en e hoès souffret er marhue ha scùillet hou coaid : groeit, o me Salvèr ha men Doué ! ma vou avantajus aveid on quement a boénieu hac a labourieu quer bras.
1° Me chongeou d’er bihannan ur huéh ér suhun, é souffranceu Jesus-Chrouist hag én é bassion ; 2° Me chongeou penaus é ma mé e zou bet caus d’é souffranceu eahus ; 3° me sellou Mab Doué èl laqueit em léh ér zardrin a Olivèd, dirac Caïphe ha Pilat, ha tachet doh er groéz, eit me zennein-mé ag en ihuern ha m’en disquein d’hobér pénigen. O me Salvér ! stouyet doh treid hou croéz, me hanàu rah men dishanàuedigueah ha me fallanté. Ah ! pardonnet-mé, quæ e mès em bout hou ç’offancet ; me offr d’oh me halon guet en ol santimanteu a béré é ma capabl, revou nehi crucefiet guet-n-oh.
