Pajenn:Bellec - Guirionéeu ag er Religion.djvu/94

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
90
guirionéeu

péhani e rid d’en Indr. Men Doué, pardonnet t’ein er péhedeu e mès groeit én amzér passet eit pligein d’er bed, ha pligeèt guet-n-oh me hrihùat : ur volanté ferm e gueméran hinihue d’hobér brézel d’é fal gustumeu.


CHAPISTR DEU-HA-TREGOND.
ag er batiantæt ér poénieu.

N’hellér quet chervige Doué, n’hellér quet méritein en nean hemb er batiantæt : deu dra péré e zisq d’emb sant Paul, a pe lar : er batiantæt a zou necessær d’oh, asel-fin ma vehet lodêc é promesseu en Eutru Doué, mar héliet é volanté.

I. Eit chervige Doué, é ma ret pléguein d’é volanté ; ne vér quet enta servitour de Zoué, na gùir grechén, a pe vihuér hemb patiantæt. Doué e ven ma souffrehemb ; ha doh hur galhuein d’er religion a grechéneah, ean hur galhue d’er groéz, rac m’hur galhue de héli Jesus-Chrouist staguet doh er groéz. En hani, e lar Jesus-Chrouist, e ven donnèt ar me lerh, douguèt é groéz bamdé hag héliet-mé.

Gùir servitour en Eutru Doué n’en dé quet perpet en hani e hra treu bras, mæs en hani e zou prest d’andur er boén. Souffrein dré garantè doh Doué, e zou gobér hilleih aveit-hou. Ne chervige quet enta de galz a dra héli er vertuyeu aral mar vanquér a batiantæt ; rac ne hellér quet en dout gùir vertu erbet aral hemb en dout honnen ; gùélèt e rér tud é tostat d’er Sacremanteu, é tiscoein én ou fedenneu grèd ha desir de gârein Doué, é quemér résolutioneu caër eid é hloêr ; mæs en distérran fal-vin, ur gonz, un tamig disprisance ou laca de guemér imur ha de chiffein. Na bresquet-é ur vertu