War askell an avel, dre ar vro tro war dro,
E rede eur c’helo : — « O gwellan neventi…
» Plijet eo gant Mari dont da chom en hon Bro.
» Bretoned, deut da Blizidi ! »
Hag an holl a deue, karget a levenez,
A-dreuz d’al lanneier, traouiennou ha parkou,
D’enori o Mam vad, da bedi ar Werc’hez,
Ha da gana d’ei kantikou…
Dirak ar skeuden gaer pep kristen a stoue,
Ha dimeus pep kalon, dre anaoudegez vad,
E tec’he eur beden, peden a drugare…
Lourd oa deut da vro ar breizad !
Ya, Lourd en gwirione, gant roc’h Masabiell,
Lourd gant eur skeuden goant, skeuden dener Mari.
A zav war zu an nenv he daouarn hag he zell…
Lourd, Lourd war douar Plizidi !
Lourd ebarz ar vered, — o taolen frealzus ! —
Ar Werc’hez o tiwall beziou ar Re-Varo ;
Oh ! Anaon karet, c’houi a zo evurus,
Mari a glev ho hirvoudo !
