Du-hont war lein ar mene
Ebarz eun oabl a dân,
E sav drant an heol-veure
Hag hen lintrus ha splan ;
’Neur ziskenn war an douar
E vannou kaer, lirzin,
Ra perlezennou dispar
Dimeus gliz ar mintin.
Neuze ar meder dinec’h
Hag evurus meurbed,
E falz gantan war e vrec’h
Ac’h a d’e barkad ed ;
En e bark an ed melen,
Leun a c’hreun alaouret,
Daoubleget gantan e ben,
A c’houll bezan eostet.
War ar plouz gwenn e falz dir
A sko taoliou stank, stank,
Rak an erv a zo gwail hir
Hag e steud a zo frank ;
P’an eus drammet, didrammet,
E laka ’n he gourve
