Pajenn:Bourgault-Ducoudray - Trente mélodies populaires de Basse-Bretagne.djvu/108

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
UR ZON KERNÉ



\version "2.16.2"
\relative c'{
    \clef treble
    \key bes \major
    \tempo \markup {Vivace.}
    \autoBeamOff
    \time 2/4 
    \partial 4*1
    f8 bes a bes | c bes g f | f bes a bes | c c  bes4 f8 bes | a bes c c | bes4 r8 f | bes bes bes bes |
    bes bes a a | d c d c | d c bes bes | a bes c d | d c d c | c bes a bes | c bes4. ~ | bes8 r r4 \bar "|." 
}
\addlyrics {
C’houi zeui -- o ga -- né, ma mes -- tres Na da dro -- c’ho ar sé -- gal Na da dro -- c’ho ar sé -- gal Ho ne dan ket, ma
zer -- wi -- cher Di -- jo -- bi -- dei tra la la la Ho ned an ket, ma zer -- wi -- cher Rac tro -- c’ho a rin ma gar.
}


C’houi zeuio gané, ma mestres
Na da droc’ho ar ségal
Na da droc’ho ar ségal
Ho ne dan ket, ma zerwicher
Dijobidei tra la la la
Ho ned an ket, ma zerwicher
Rac troc’ho a rin ma gar.

C’houi zeuio gané, ma mestres
Na da droc’ho ar guinis, (bis)
Ho ne dan ket, ma zerwicher etc.
Rac troc’ho a rin ma biz.

C’houi zeuio gané, ma mestres,
Hirio da droc’ho ar c’herc’h,
- Oh! ned an ket, ma servijer
Ho ne dan ket etc.
Rak chom a rafenn var lerc’h.

C’houi zeuio gané, ma mestres
Hirio da droc’ho ann hei,
Ho ne dan ket etc.
Rak troc’ho a rin a glei.

C’houi zeuio gané, ma mestres
Na da droc’ho ann ed du,
Ho ne dan ket etc.
Rak ne ouzon ket ann tu.

C’houi zeuio gané, ma mestres
Da ijo ann avalou,
Ho ne dan ket etc.
Rak toul eo ma godellaou.

C’houi zeuio gané, ma mestres
Da ijo ar vézenn ber,
Ho ne dan ket etc.
Rak toull eo ma davanjer.

C’houi zeuio gané, ma mestres
Da ijo ar vézenn brun,
Ho ne dan ket etc.
Rak terri rafenn ma iun.

C’houi zeuio gané, ma mestres
Na da ijo ar gregon,
Ho ne dan ket etc.
Rak na c’houl ket ma c’halon.


————


Ce sône est dans le mode majeur. Son rythme serait parfaitement carré sans la répétition du deuxième membre de deux mesures de la première phrase. C’est un spécimen des chansons de danse de la Cornouailles, chansons très vives et très alertes, dont le caractère est tout opposé à celui qu’on attribue d’ordinaire à la musique bretonne.

Chanté par M Plassart
Morlaix