Roland a hij ar Roue evit e zifuni, hac a lavar :
Aoüalc’h oc’h eus cousqet ; difunit prontamant ;
Da Vontoban oc’h deut coulz hac ho niz Roland :
Evidòn d’en heurta, me vel ne zifun qet ;
Me lavar franchamant ê gant Mogis sorcet.
Richard.
Ret vo caout Mogis evit en difuni :
Demp d’e gambr d’e gavet, e màn o reposi.
Renod.
Lavarit din, Fosson, humblamant m’ho supli,
Ha n’oc’h eus get güelet va c’hender qer Mogi.
Fosson.
Me lavar dêc’h, Renod, gant calz eus a c’hlac’har,
Ez omp eus a Vogis e meus aon bras var vâr,
Rac vardro anter-nôs e meus-àn bet clêvet
O qüittât eus e gambr sioula m’en deus allet ;
Güisqet en eur fêçon, herves a zeblant din,
Evel ouz eun hermit pe ouz eur pelerin :
Me meus bet eur c’hoant vras da rêi dêc’h da c’houzout ;
Mes maleurusamant e voac’h goal gousqet tout.
Guichard.
Allas ! va c’hender qer, dilezet omp ganêc’h ;
Ar vech-mâ e varfomp gant qeuz ha glac’har dêc’h.
Petra a rêyomp-hi, p’hon eus collet Mogi,
A voa hon esperanç hac hor brassa appui ?
Richard.
Ah ! Roue disleal, obstinet hac impi !
C’houi an hini zo caus m’hon eus collet Mogi ;
Hoguen peneverde coll va reputation,
Me droc’hfe ho clopen hep tam compassion.
Roland.
Eul lachete horrubl ha rebechus meurbet
Ez ê laza eun den pehihi zo cousqet.
Appezit ho canvou, me ho ped, Autrone ;
Me a ray hoc’h accord en qichen ar Roue.
Digueri a rêr ar ridojou, hac e tifuner ar Roue.
