Pajenn:Cadiou Ivona.djvu/159

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
153
ratoz



Daouned ! me Tomboutou, pez diaoul zo gant va moc’h,
— Gand va farresianet, Chon, mar kavit gwelloc'h
Laouik a c’hoarz, a c’hoarz ha gwasoc’h c’hoaz a roc’h.

Ar person n’he rochet, ker n’euz mindu arzal,
Na wel den tro war dro.
Ha me ve meo mik dall ?...
Setu aman afad, eur c’hoari, emezhan...
Sur, va c’hure zo kaoz, eun diaoul bennag ganthan...
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Tomboutou hag he Chon et d’an templ da bedi,
Laouik, hep koll amzer, kleng ar skeul er c’hardi.

A vec’h ze displeget he oferen veure,
Ha skarzet lipouzik he skudellad kafe,
Ar person ’neur c’haloup pign da gampr ar c’hure.

Ar Person

Pelec’h e oaz te dec’h... c’heuz lezet a c’hanoun
Da zispign va skevent ?