’Vel traou hanter-benfollet e treuzont lann ha roz :
« Marteze, aboue pell-zo, ’man du-ze o c’hortoz ! »
Hag en eur fichan bepred ha kouef ha tavanjer,
Gant aon na vefe netra da zisplij da Fanch Kouer,
Janed a digoue erfin en tachen an ebad.
’Vit bean gwelet gwelloc’h, e sav war veg he zroad :
« Klevet a ran ar zoner, krog e ver da zansal…
Laret am oa d’ac’h , Mari, oamp warlerc’h ar re-all !
Deus aman ’ta, deus buhan, aman ’vemp uhelloc’h,
Aman e vefomp gwelet hag e welfomp gwelloc’h ! »
Ha pep-hini, evelse, a glask al lec’h gwellan
Ma koueo sellou Yannig warnezi da gentan…
A ya ! ma mignoned ker, na kaerat tôl-lagad,
Gwelet ar merc’hed renket o klask gwerz er marc’had !…
Yen ha kri eo an amzer, troc’han ’ra an avel ;
N’eus forz, gwelloc’h eo d’eze mervel evit tec’hel…
Gant hast ha gant levenez, o c’halon a drida
Pa grog an « accordéon » da c’hoari ar « polka »,
Ha pa deu eur c’hoz treuhek, gant eun tog war e benn,
Da glask unan er blokad evit hinjal he c’houen.
Nag a zell poaniet a bar war ar paourkezig den,
Hag enne holl e c’hall lenn an hevelep peden :
« Daoust ha me eo a choazo ?… Me gred e teu aman !…
» Peuh ! Hounnez a ve bepred dibabet da gentan !…
» An dra-ze, marvat, a boagn da c’honit aneze,
» Rak petra ec’h eo hounnez gwelloc’h evidon-me ? »
Mes souden unan a wel he hini o tremen…
Ne bad mui ar plac’hig kez : « Mari, deus da bourmen ! »
En pep lec’h war e zeuliou, en pep lec’h war e hent,
An dro-man, mar n’eo dall-pik, e welo evelkent.
Siouaz, gwasat poan-galon ! Ya, Fanch a wel skler mad,
Mes faeüs ha didrue e tro e zaoulagad…
Hag evelse, alïez, ec’h achu an devez,
Hep na gav Janed, eur wech, gwerz d’he marc’hadourez.
