Ar C’hernevad
Gwenedour, kement ha c’houi, ni ’gan e brezonek
Hag hon dans ’tal hoc’h hini a zo fur ha poellek !
Ar Wenedourien amiod, war digarez koroll,
A drailh, a lamm hag a zailh evel tud hanter-foll.
Ar Gwenedour
Na oapet ket, ma mignon, korolleu hun tud koh ;
Hag amen hoah ’m eus an tu da bakein ahanoh,
Rak e Kerneu, ’m eus kleuet, ’glasker ken ’meit un dra,
Kavet dilhadeu mod ker ha dansein ar « polka. »
Ar C’hernevad
Klevet ’m oa aboue pell-zo e oac’h tud a dabut,
Breman, eo red d’in kredi p’ho klevan o tisput.
Ar giziou fall marteze e Kerne a greska,
Mes daoust hag e Bro-Wened nan eo ket memes tra ?
Ar Gwenedour
Pe laret ar uirione, me asanto genoh ;
Ia, amen, avel ’n hou pro, e koueh ar modeu koh ;
Kement-se a zo spontus, meit ret e er laret
Ardeu fal ar herieu braz a dal ar Vretoned.
Ar C’hernevad
Pa ’n em glevomp, mar keret, klozomp an abaden,
’N em guitaomp mignoned pan omp amezeien,
Karomp Kerne ha Gwened, diou vro goant hon c’havel,
Ha labouromp a-gevred da zevel Breiz-Izel !
