Barnet ez on, ha gant ma enebourien
Setu laket eun termen d’am buhe.
Me ’ro laouen ma c’horf paour d’am bourevien
Ha ma ene a ouestlan da Zoue ;
Ne grenan tam dirak kounnar ar flammou
Ha d’ar maro me gerz dinec’h meurbet,
Rak em c’halon me ’glev bepred ar c’homzou :
C’houi c’hall mervel, Bro-Frans ne varvo ket ! (diou wech)
’Vit ma bro ger eur garante vras meurbet
‘Lakas em c’hreiz ma c’halon da dridal ;
Me a fell d’in mervel, o Frans venniget,
En eur laret ho hano dishual !
Gwaskerien fall a zonjas ho mastaran ;
Nerz d’ho tifenn Doue ’n eus d’in roet.
Breman dinec’h, meulet, karet ho lezan,
Me ’c’hall mervel, Bro-Frans ne varvo ket !
Da vab sant Loeiz ’meus rentet e gurunenn ;
Dilezet ’oa, me ’deuas d’hen sikour ;
Bremañ, siouaz, hen am lez ’barz an anken,
Dinerz etre skilfou an enebour ;
Mes breman c’hoaz, evel gwech-all em frajou,
Me ’glev moueziou ma zentezed karet
O laret d’in laouen en bolz an nenvou :
C’houi c’hall mervel pan eo Frans adsavet !
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
