Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
P’é guir Hou pès groñnet m’iné a déoelded ;
P’é guir Hou pès taolet sam Hou kroéz ar me skoé ;
P’é guir é ma oeit kuit get er mor stur me lestr ;
P’é guir ou dès lakeit me-h-anù didan en treid ;
P’é guir éh onn bréùet hag é ouélan... O Mestr,
Reveet béniget eit er peh Hou pès greit !
Reveet béniget Hou pout men dibabet,
Deusto d’ein bout péhour, deusto d’ein bout nétra,
Aùit stléjel Hou kroez ar henteu oll er Bed :
Mont ar Hou lerh, mont ar Hou lerh, na vad e hra !
O ! ponnér é er sam eit men goannedigeh ;
Meur a ùéh d’her lemel genein ’m ès Hou pédet,
Meur a ùéh e youhan, a sol me zruhegeh :
« Pegours, o Tad, é tevéo me ferhinded ? »
