Pajenn:Calloch - A Genoux.djvu/86

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ


Dré nerh me honz, krohen ha kig yah hou kolo ;
Me lako mél’ n hou kanoleu, ha hui vo béù,
Ha hui oero penaoz é ma Mé en Doué krénù. »

É me saù, um lakeit em és de ziougannein....

Kentih, un trouz spontus zo saùet ardro d’ein,
Ur fénùaden um ré, bras, épad ma konzen,
Taolet em ès me sell de béar horn en dachen :
O burhud ! En eskern d’en eskern e dosté ;
Mat én e léh, en eil d’é gilé um joenté,
Arnehé kig, krohen én un taol oé kresket,
Lan e oent o!l a vel... meit spered n’ou doé ket :

A neùé, me gleuas er Vouéh vras é séùel :
« Dén, diougan d’er Spered donet. Galû en aùel :
Ag er Gornog, ag er retér, ag er golern,
Ag er gevred, Spered, dès ! huéh ar en eskern.