Gant an eil færson an Dreindet
Enni d’en em ober den.
Ar c’henta Færson an Dreindet
E c’har eguis e verc’h quer,
Hac eguis e vam benniguet
E c’har an eil hor Salver ;
An trede ar Speret-Santel
E c’hâr c’hoas à dra certen,
Dre ma zeo e bried-fidel,
Evel ma oar pep christen.
O veza ta consideret
Gant an Dreindet evelse,
Pep gallout e deus recevet
Hac en doüar, hac en eê,
Ha m’ar deu da intercedi
Evit he servicherien,
E teu dezo da obteni
Ar c’hraç a gar da c’houlen.
Piou a vezo quen disourci
Eveus e silvidigues,
Na vezo ta devot dezi
Endra chômo e bues ?
Pa zeo ur voyen quen nerzus,
Evel m’hon eus disquezet,
Evit en em renta eürus
Gant ar Sent ha Santeset.
Ha ma lavarer eo ur sin
E vezo un den salvet,
Pa vez devot d’ar vam divin,
E c’haller couls lavaret,
Ma na vez quet devot dezi
Eo sin e vezo collet ;
Pa ze guir penaos eo dreizi
Ec’h antreer en eürusdet.
