Pere, siouas ! he dalc’h affliget
Er c’horf-mâ gant cals à boaniou ?
P’eur e tuin-me-ta da zilezel
Ur vüez leun à bep anquen,
Evit mont d’ar vüez eternel
D’ho quelet-hu da virviquen.
O büez hir, ô bües poanyus
Am-eus er bed-rnâ da dremen !
Banissamant meurbet anquenyus !
P’eur e velin-me da dremen !
Peur ez quelin-me o finissa !
O beac’h inouus eus va bües !
Allas ? ne ran nemet languissa
En eur stad quen dign à drues.
Leun eo ar bed à valignite,
Carguet eo à fallagries ;
Ne deus ennâ nemet vanite,
Nemet poan ha tristidigues ;
Siouas ! un danger perpetuel
Zo ennâ da goll an ene ;
Hac en ur bresel continuel
Ema an den ebars ive.
O ! prison trist eus va c’horf doüar,
A zalc’h va ene chadennet,
Eleac’h ma zoun atao èn glac’har,
Atao èn aon, atao geinet,
Peur e vezi-de-ta discaret,
Pe zigoret dre ar maro,
Evit ma hellign mont da garet
Ha da velet va Doue d’am bro ?
O ! va Jesus, leun à vadeles,
Pliget gueneoc’h clevet ouzin,
Oc’h va zenna d’ho Rouanteles,
Evit guenec’hu ma vezin ;
