Sourcen a vil malheur.
Tra infam, tra udur,
Viç excumunuguet,
Disenor an natur,
Mezventi milliguet,
Ne deus hano na langach
A exprime da ravach ;
Caos oud da vil mallos,
Caos da vil c’holl, coll danvez,
Coll an enor, ar vuez,
Ha coll ar barados.
Allas ! ia, va breur ;
Oc’h heuill ar vezventi,
(E doui a helleur)
D’ar bas e zaï ho ty.
Ho tud cos o doa danvez,
Leve, commerç, tyeguez ;
C’hui souden reuseudic,
Oc’h oll danvez foranet,
A ranco clasq ho pouet
Evel ar mab prodic.
Evel ur bouill-moguet
A ya gant an avel,
Pe sonch un den cousqet
N’er gued qued da sevel ;
Gant ur mezyer dememes
E tismant e dieguez
Qasi en ur moment ;
Teuzi oll a ra ganta,
Pa istimeur nebeuta
E dy so goulloet.
D’am zi a zaou valheur
Ma ranquen choas unan,
Tan gual, pe ur mezyeur,
Me choasse qent an tan :
An tan gual en devoro,
Ha te, mezyeur, en debro,
Mein, ludu, fount va zy
Varlerc’h an tan a gaver ;
Var da lerc’h te trezenner,
A veac’h e choum al ly.
Daou zevez goud’an tan
En deus great va ruïn,
Ha me, siouas ! paour-glan,
Me gousco dichagrin.
Ur mezyer endra bado
A raï chagrin dìn ato :
Aneval diræsoun,
Lounca’raï va oll danvez,
Va goal-dreti didruez,
Ha ranna va c’haloun.
Pebes croas, va Doue,
Eo sord greg ur mezyeur !
Tud qeiz, e vugale,
C’hui so trist ho malheur !
Caer oc’h eus poanya, espern,
Suna’ra mel oc’h esquern,
Gant ho coad eo ruzyet
Ar guin a ev ar gourmant ;
Ho sustanç antierament
Zo gantâ devoret.
Nebeut eo coll danvez,
Preciussoc’h tenzor
A golleur c’hoas ive,
Me gomz eus an enor ;
Allas ! m’ar douc’h ur mezyeur,
Deus ac’hanoc’h pa gomzeur ;
Paour quès, great eo ho trô.
N’ouc’h nemet un divezet
Gant peb-unan dispriset,
Mez, fablen, c’hoars ar vrô.
Pevez direolamant
Etouez Christenien !
