Nemet e gorf neuze ;
O tesqui dezàn sacri
E vuntres e ene.
Dre venediction
Ar Briadelez santel,
Ar gonsolation
Ac’heus da gaout ur buguel ;
Ha bremâ, mam detestabl,
En escumunuguez ;
Ha mil mallos execrabpl
Varnezâ a losquez.
Ur c’hrouadur bian
Goude graç e vadiziant,
Zo templ ar Speret-Glan
Leun a c’hraçou ravissant ;
Ur mempr pur eo da Jesus ;
Ha c’hui, tadou, mamou,
En ho coler furius
En ro d’an diaoulou.
Ho langaich debordet
A roffe leac’h da sonjal
Tud fall, oc’h possedet
Gant ar speret infernal ;
Ret ho pe cals liezoun
Ganta, diouc’h m’er galvit,
Hac sancet eo ho mignoun
Quellies er pedit.
Me gred diouc’h ar mintin
E rit manyer da ober
Peden d’an Tad Divin
O lavaret ho Pater :
Mes ar rest an deiz goude
Bep guer a boues ho penn
An diaoul hac ar sacre
Ha ne quet ho pedenn ?
Penaos, ô va Doue !
D’an nos en em bresanti
Dirac ho Majeste,
En esperanç ho pidi
Gant un teaud en deus laosquet
