— Emichans, me n’oun ket eun troader gevier, me ! a zistagas Jakez, en eur zistrei da hopal war-zu an hini koz… N’eo ket gwir, aotrou ? O diou ? O diou ?…
E c’hellit kredi, an aotrou Tamkroc’hen ne zonje nemet en e voutou-ler, hag e krias d’e dro :
— Foei ! sur avat ! O diou, ya ! Ha deus buan en-dro ! Hag ar merc’hed ne c’hoarzent tamm ebet ken.
— C’houi a zo ho taou oc’h ober goap ac’hanomp-ni ! Jakez a c’houlennas evit an eil gwech :
— Aotrou, o diou ho peus lavaret ?… O diou, n’eo ket ’ta ?
— Ped gwech war-nugent e rankin lavaret d’it, amziod ?…
Ya, o diou, ha buan !
Ha Jakez mont d’ar merc’hed faro gant e veg lous-dilous evel ma oa, hag hen da bokat d’ezo, d’an eil tu war-lerc’h egile.
An dimezelled paour en em jale, met red e oa d’ezo chom
- Doujus ha krenedik evel daou oanig gwenn,
rak ma lavare ar mevel d’ezo :
- Tevel breman ’zo red hep ober re a vrud ;
- N’ez eus ezomm ebet e ouife an holl dud.
Jakez, laouen an tamm anezan, fouge ennan zoken, a zonje en eur vont da gerc’hat boutou an aotrou Tamkroc’hen :
— Ac’hanta, koz dimezelled ! Eur wech all, c'houi ’ouio peur hag ouz piou ober goap ! Breman kerzit, pa garoc’h, da glask dour da walc’hi ar pri diwar ho peg. Me ho tesko !
