— Hag e kav d’eoc’h, e-giz ar re all ? Tra, la, la, n’ouzoc’h ket c’hoaz piou oun-me, paotredigou !
Ar C’hidour, hen, a anaveze ne oa ket atao brao ober gant e hini goz ; hag e sonje, en e furnez, e vije Soazig an Tagnouz gwasoc’h c’hoaz eur wech maro eget ez-veo.
Penn-koad ! C’houec’h sizun da c’houde ! glaz er barrez !…
- Kig hag eskern, fank ha bouilhen,
- Penn-kil-ha-troad, setu an den !
Setu ar vaouez ivez, ha Soazig eo a dremenas da genta !…
Kaset e oa hi d’ar vered evel an holl gristenien…
Saïg al Logoden, ar c’halvez kamm, a reas eur groaz koad da lakaat a-zioc’h he bez, eur groaz livet e du ha skrivet war he divrec’h e lizerennou gwenn :
Françoise Tagnouz, épouse Kidour
Ar C’hidour ne ouie lenn nemet ar brezoneg :
— Kalvez, petra al lizerennou a zo lakeat d’ezi ? a c’houlennas hen.
— Ra ziskuizo e peoc’h ! hag he hano, eme ar gar-gamm all.
— Ha mat ! eme Kidour. An baourez kêz he deus ezomm sur da ziskuiza.
