— E c’hellez dizaon kemeret ar binvidika, ar vrava. Setu aze eur mouchouer-godell da ginnig d’an hini a gari, ha, mar plij d’in da choaz, ni a welo da vont larkoc’h. En dro-man c’hoaz, evit dibab da zanvez pried, e c’hellez, mar karez, kemeret kuzuliou. Me ’gred e vezint gwelloc’h ar wech-man.
Hag ar roue, en eur c’hoarzin d’e verc’h Braventez, a lavaras d’an aotrou manac’h :
— Ha c’houi, kelenner Leunafurnez, ho pezo dizale eun eured kaer da lida !
Me ’gred, sklêr a-walc’h e oa e letern evel-se.
Prins Pouldahud, petra bennak m’ edo yaouank, ne lavaras
ket e oa an dimezi mat hepken evit ar re all. Plijadur a
gemeras o welet holl verc’hed Kerbutun o c’hoarzin d’ezan,
o sellet outan a-gorn. Da hini ebet, koulskoude, ne voe roet
en deiz-ze, ar mouchouer.
— Amzer eur pennadig c’hoaz ! emezan.
En aner Braventez a c’houlennas ha dibabet e vije ar pried a-raok an abardaez.
— Amzer ’zo, warc’hoaz e vo deiz !
Hi a vouzas, hen a c’hoarzas.
En aner ivez Gwinardant teo hag ar c’helenner Leunafurnez, a-raok lavaret nozvez vat d’o mestr, a reas meleudi Braventez.
— Gwell a ze eviti ! a zistagas Youen d’ezo ; met va fenn a zo skuiz ha mont a ran da gousket.
