Antronoz e oa ar prinsig, dihun ken abret hag ar sklerijenn.
— Petra ’rafen ? emezan. Mont betek ar c’hoad da ober eun dro evit aveli va fenn. Prim ma wiskin va jiletenn voan ! Klouar eo an amzer. Den ne ouezo, rak, er paleziou, an holl a ra kousk mintin.
Hag hen er-meaz en eur c’houitellat, laouen ouz en em gavout e-unan, dichal.
Al laboused a zone o fedennou d’o c’hrouer. Eur wennilienn bruched-wenn a dremenas a-denn askell dindan fri ar baleer, emichans evit gwelet piou e oa, rak kerkent eun toullad brini, ken du hag eur billig-krampoez, a ziskordas da goagal, evit lavaret n'o doa gwelet biskoaz, a-hed o buhez hir, prins ebet o redek ken mintin, hag e ranke hennez beza unan a zoare.
Pelloc’hik c’hoaz, Youen a zelaouas mesaer merouri Kerbutun o kana, en eur vesa e loened :
Setu ma zav an heol gant e gelc’h alaouret ;
E vannou dre an oabl e-barz ar bed a red ;
Lonka ’ra, dre ma kerz, gliz mintin ar c’hlazenn ;
E vannou a zisec’h perlez dour ar wezenn,
Ha didrouz e pign skanv, war rojou e garr krenv,
Betek mont da blanva dre uhelder an nenv.
Ha dindan flemm e wrez, henvel ouz gwagennou,
An ed, er c’hlazennou, a ziruilh e bennou.
Hag er c’hoajou, ar gwez, gwisket o dilhad hanv,
A hej, en eur zourral, o holl izili skanv.
