Eur vlejadenn estlammus a spontas an hekleviou, ken ma horjellas gwez ar c’hoajou ; ha gwad ar peulvan a ruilh hag a ya da beurleunia ar fozad dour. Oei !…
Setu penaos Mizerig a zo en distro, a-raok an abardaez, da balez ar Roue. Pep-hini a zo souezet ouz e welet beo c’hoaz, ha souezetoc’h kalz o welet penn rukunus an diskarer mogeriou en eur mouchouer skoulmet a-istribilh ouz e zorn.
Hag evit kloza va c’honchenn wir, petra ’lavarin c’hoaz a c’haou ?
Mizerig, evel kustum, a voe eurus a-dreist muzul. Teir zizun da c’houde, — amzer hepken da gas an embannou, — e oa eureujet gant ar brinsez Azenorig a Gerne, rak ar roue Grallon a zalc’has d’e c’her.
Ar brinsez a oa koantik-koant, nemet eun tammig bihan berroc’h he gar dehou eget an hini all. Ne oa ket kalz a dra an dra-ze. Mizerig, hen e-unan, ne oa ket paotr brao, paotr a dailh. Met karantez virvidik ha gwirion a oa etre an daou bried yaouank.
Doue a roas d’ezo eun neizad bugale, merc’hed kouls ha paotred. Met ar baotred a oa holl brasoc’h eget o zad, ha divesker ar merc’hed a oa holl keit-ha-keit : bugale koant evel o mamm, ijinus evel o zad.
Unan zoken eus bugale vihan Azenorig, prinsez a Gerne, ha Mizerig, a deuas divezatoc’h da azeza war dron Grallon-Meur, evit d’e dad-koz, Mizerig, beza bet gwechall chalboter e-kichen Pont-’n-Abad.
